Hoe kan ik kristal van glas onderscheiden?
Als het gaat om glaswerk, denken de meeste mensen dat de beste manier om kwaliteit te herkennen is door op het glas te tikken en te luisteren. Maar als u uw ogen leert om een kristal van hoge kwaliteit te herkennen, kunt u uw oren een vrije dag geven.
Waarom? Het geluid door een beweging aan een stuk glas is subjectief en wil niet altijd iets zeggen over de kwaliteit. Het idee dat een hoog geluid resulteert in de identificatie van een kristal van hoge kwaliteit is niet altijd het geval. Het feit dat een stuk glas goed klinkt als je het aantikt, betekent niet perse dat het een stuk waardevol kristal is. Andere factoren zullen je moeten helpen om te bepalen of je echt het echte werk kristal te pakken hebt.
Glaswerk (traditioneel sodalime glas) bevat ongeveer 50% siliciumdioxide (zand) en geen lood. Kristal bevat minstens 24 procent lood. Dat loodgehalte is het basisonderscheid tussen kristal en glas.
De meeste mensen weten niet dat hun dagelijkse sap glas een stuk kristal is. Meestal is het dagelijkse sap glas gemaakt van een materiaal dat sodalime glas genoemd wordt. Het wordt gebruikt voor producten zoals ramen, drinkglazen, enz. Het meeste glas dat tegenwoordig wordt gemaakt, is sodalime glas, een combinatie van kalk, silica (zand) en soda. Dit is goedkoop glas.
Aan de andere kant wordt kristalglas gemaakt van siliciumdioxide (zand), loodoxide en soda. Het is zowel mooi als sterk. Kristal is een term die gebruikt wordt om elk glaswerk te beschrijven dat er sjiek uitziet of gebruikt wordt in dienst van champagne, wijn of sterke drank. Kristal is de keuze voor wijnkenners omdat het de drinker in staat stelt de kleur van de wijn of likeur te beoordelen.
Als uw stuk kristal helder is, heeft het waarschijnlijk een grotere hoeveelheid loodgehalte dan zijn troebelere tegenhanger. Als het om kristal gaat, zijn de reflecterende kwaliteit en het 24% loodgehalte de belangrijkste kenmerken.
Kristal toont meer helderheid dan een typisch stuk sodalime glas en de reflecterende kwaliteit is de reden waarom kristal wordt gebruikt voor kroonluchters, fijne wijnglazen en juwelenhangers.
Zeer fijne kristalachtige stukken, bijvoorbeeld gemaakt door een hoogwaardige firma als Waterford, kunnen zelfs het vereiste loodgehalte van 24% overschrijden en producten met een loodgehalte van meer dan 30% of meer leveren.
De verwarring rond kristal is gebaseerd op de geschiedenis en de chemie. In de eerste plaats heeft kristal, ondanks zijn naam, geen kristallijne chemische structuur. En, de term kristal (cristallo) werd bedacht door Italiaanse glasblazers in het beroemde glasblazerijcentrum Murano in de buurt van Venetië om kwaliteitsvol glaswerk te definiëren. Kristal is meestal dun omdat het gemakkelijker is om glas te beeldhouwen met een hoog loodgehalte omdat de eigenschappen van het lood de werktemperatuur van het glas verlaagt. De lagere temperatuur (dankzij het lood) verlengt de tijd die de glasblazer heeft om een stuk te bewerken.
Kristal heeft de volgende eigenschappen: 24% loodgehalte, een heldere reflecterende kwaliteit, duidelijke algemene verschijning, zilveren of zilveren of zilveren/paarse kleurentint, regenboog prisma effect wanneer het tegen het licht wordt gehouden, dunner dan normaal sodalime glas, en zwaarder dan normaal sodalime glas.
In feite zal kristal van hoge kwaliteit met een loodgehalte van meer dan 35% daadwerkelijk schitteren. Als u probeert te vertellen of u een stuk geslepen kristal hebt, plaats uw duim in het gevestigde of geslepen ontwerp van het stuk en als u uw duim rond beweegt en u voelt alsof u geslepen zal worden, dan hebt u een stuk geslepen kristal. Kristal krijgt de eigenschappen van scherp snijden. Fijn glaswerk kan wat lood bevatten, maar als het 24% loodgehalte niet wordt bereikt voor een specifiek stuk glaswerk dan kan een fabrikant dat stuk glaswerk wettelijk niet “kristal” noemen.
